Enkele dagen geleden zat ik, tussen het zappen, en tussen de reclameblokken heen, even naar de televisie te kijken. Vraag me nu niet naar welk programma dat ik zat te kijken want ik heb niet lang genoeg gekeken om het begin, noch de aftiteling te zien, maar het was vooral het onderwerp dat mijn aandacht trok … of moet ik zeggen, de uitspraak van de oude man die in beeld was.

De scene werd gefilmd in een kerk waar een oudere man vertelde over hoe het er vroeger in de kerken aan toe ging. Met de nodige droefheid vertelde hij over de vergane glorie van de misvieringen toen de mensen de hostie niet met hun handen durfden aanraken omdat hun verteld was dat de hostie dan zou bloeden. Van een tijd waarin de pastoor met zijn rug naar de mensen stond en in het latijn van alles zegde waar we toch niets van begrepen. Een tijd waarin ze mensen nog konden wijs maken wat ze maar wilden.

En toen begon hij over het onderwerp God.
Ik weet niet of hij bestaat zei hij, misschien wel, maar ik betwijfel het.
Maar wat ik wel weet zei hij, “als ik God zou zijn … ik zou het beter doen”.

Ik vond dit zo een schitterende uitspraak dat het mij inspireerde om deze tekst neer te schrijven. Wat een eenvoudige uitspraak toch teweeg kan brengen hé.

Als ik God was … ik zou het beter doen.
Fantastische uitspraak 😉